عطسه بهبود

روح ،
بیمار است
تن
- خدا را شکر -
تندرست ِ تندرست !
*
ای همه راضی به تن ،
پروار بودن !
مغرب غربت،
پدیدار است .
آدمی - با مایه ی اندیشه ی سالم -
با غبار سایه ها قهر است
شب ،
دلش را تنگ خواهد کرد
- آن سان کز هجوم بغض خواهد مرد -
و تو بی اندیشه ی خویشان و
 - حتی خویش -
می گویی :
 - " تن
- خدا را شکر -
تندرست ِ تندرست است . "
*
ای علیل روح !
تن رها کن در تب جوشنده ی میدان
یا
حتی
در مصاف جوخه ی بیرحم آتش
تا برآید عطسه ی بهبود ِ جاویدان